Bisikletle Zorlayıcı Toros Tırmanışı

31 Aug 2015

Merhaba Bisiklet severler,

Genel olarak rotanın görüntüsü şu şekilde.

Bisiklet sürmeye başladıktan bu yana hep hayalini kurduğum bu sürüşü sonunda gerçekleştirme imkanı buldum. Osmaniye ilinin Zorkun isimli yaylasına çıkış, tam da istediğim zorlukta hem de keyifli bir çıkıştı. Yol boyunca mis gibi orman kokusu ve rota üzerinde denizi seyretme imkanı da paha biçilmezdi doğrusu. (Mavi kısım İskenderun körfezidir)

120 m rakımlı şehir merkezinden 1550 m rakımlı yaylaya tırmanış elbette kolay olmayacaktı. Dinlenerek bir gün içinde çıkmak mümkündü, ama benim kendime koyduğum hedef hiç dinlenmeden çıkmaktı. Toplam uzunluk yokuşun başından sonuna kadar toplam 20 km.

Yani gelin şöyle küçük bir hesap yapalım. 1.500/20.000 = %7.5 ortalama eğim demek. Sürüşün 2:30 saat sürdüğü göz önüne alındığında toplam bu kadar süre bu eğime katlanmak demek oluyor ki; kalbiniz ortalama dakikada 160 kez atıyor ve vücudunuz sürekli terliyor. Böylece su ihtiyacı için duraksamak vacip oluyor. Su almak için torosların enfes pınarlarında 2 kez dinlenmek durumunda kaldım.

Hava sıcaklığı memleketimizde (Adana, Osmaniye, yazın gelenler bilir 🙂 ) çok yüksek olduğundan sürüşe sabah 6:45 gibi başladık. Dolayısıyla 5 gibi kalkıp kahvaltı etmek gerekti. Yolun yarısına kadar sağolsun halamın oğlu sürüş ile eşlik etti. Başladığımda 25 derece olan hava sıcaklığı bitirdiğimde yani 9:45 gibi 35 derece olmuştu.

Eğimin pik yaptığı yer %18.9 🙂

Eğimden bahsetmişken yol boyunca nadiren düz yol vardı. Toplamda 500 m diyebilirim. Bir kaç noktada çok kısa sürmüş olsa da %16 – %18 eğim olduğunu yol bilgisayarım haber verdi (sınıf dışı bir eğim türü). Buralarda bırakıp dinlenerek gideyim diye de düşündüm ama azimle dinlenmeden gitmeyi başardım çok şükür. (Kalp atışım bu gibi yerlerde 178 olmuş)

Tırmanıştan sonundan bazı resimler:

Zirveye varınca, Zorkun Yaylasında!

Babam sağolsun yol boyunca arabasıyla eşlik etti.

Tırmanırken babamın çektiği videolar:

Bu tırmanışı babamın teşviki ve yüreklendirmesi olmasa yapamazdım! Ayrıca Kuzenim Muhammet Ali’nin de yolun bir kısmında bana eşlik etmesi motivasyonumu arttırdı. Böyle bir tırmanışı başarabildiğim için şükürler olsun. Sizlere de bu rotayı yolunuz Adana-Osmaniye taraflarına düşerse tavsiye ederim.